[Yargıç]

satürn güneş kavuşumu olan birisi olarak çok rekabetçiyim.bazen iyi özelliklerimi görüp kendimi bişey sanıyorum ama bu açı sayesindede bazı tipik ergen çocukları gibi egosunu tatmin etmeye çalışan, gerçekten o iyi özelliğe sahip olduğundan değilde sırf bencilce çıkarlarını iyi yerlerde arayan iki yüzlü bi büşrayı görüp iğreniyorum.mesela dersler konusunda bunu çok yaşıyorum.çocuklar zekayı, olgunluğu ve karakteri derslerdeki başarıyla ölçüyolar bazen.ayrıca büyüklerde çalışkan öğrenciyi takdir edip seviyolar.şimdi ders alanında bi başarı gösterince şişiyorum, böyle bi alanda kendimi kanıtlamak hoşuma gidiyo.bi taraftanda maskem olan başak satürn etkisiyle iç yüzüme bakıyo sen bu musun? diyo.şimdi böyle bi haldeyken kimi geride bıraktımki ben?ne farkım kaldı diğerlerinden?
işin acı tarafıysa içimdeki çocuğu yani koçu büyütememek.onun bilincinde olduğum için irade gücüme göre ona karşı koyabiliyorum.ama o velet içimde ağlamaya devam ediyo