[asalluhi]

Kendimden yola çıkarak, belki de faydası olur diyerekten, kendimle ilgili olumsuz yönlerimi paylaşmak istedim. Umarım faydası olur...

Öncelikle pasif tutuma değinmek istiyorum. Bu kendimde ve yengeçlerin çoğunda gözlemlediğim bir olay. Örneğin ilgi beklersiniz sevdiklerinizden, çocuk gibi apayrı sorunlar çıkartabilirsiniz. Karşı tarafa ne istediğinizi söylemeden, onun sizi anlamasını beklemekte olabilirsiniz. Bu sadece sevgili ilişkilerinde değil, aile veya arkadaşlık ilişkilerinde de böyledir. Hatta bazen bu pasiflik sevdiğini söylememeye kadar varabilir. Hep karşı tarafın sizi anlaması beklenebilir. Direkt olma yoluna gidilmez. Mesela kardeşime aşırı düşkünümdür ve onu aşırı derecede severim; ama bunu asla ona söylemem. Onun bunu anlamasını beklerim; ama aslan olan kardeşim bu durumu anlamaz ve bana sürekli kızar. Halbuki farkında olmadığı şey, onun için her şeyimi feda edebilecek durumda olmam.

Diğer bir husus ise, bizlerin kendi içinde de çelişen bir durumdur. Hem yanlız kalmak isteriz hem de yanlız kalmamak. Ben gidiyorum diyen bir Yengeç, söylediği kişiye aslında şunu diyordur:
Ben bir süre yanlız kalacağım; ama beni sakın yanlız bırakma. Bu çok barizdir. Bunu diyen herkesi kendi gibi sandığından, karşı taraf için can sıkıcı olabilir. Kendi adıma, bu özelliğimi bildiğim ve üstesinden kendimce gelmeye çalıştığım için, çok da bariz olduğunu söyleyemeyeceğim. Başkalarını rahat bırakmayı öğrenilebiliyor olsak da, duygusal açıdan doyum istemeyi öğrenmek çok zor oluyor bizler açısından. Eğer Yengeç'in bulunduğu çevre onu reel hayata bağlayamıyorsa, veya o yönde tecrübeler yaşatamıyorsa, onun duygu dünyasında kalıp, silinip gitmesi muhtemeldir. Hatta şahsen ben, Yengeç'in kabuğundan çıkaracak en önemli kişiliklerin, Koç, Aslan gibi burçlar olduğunu düşünüyorum ne kadar zıt gibi görünselerde. Çünkü onlar, ateş grubu olduğundan, bir nevi hayat kaynağıdır.